சும்மாதான் இருக்கிறேன்!

சத்தமான அழுகை முடிந்தபின்னும் விசும்பலை நிறுத்தாத குழந்தை மாதிரி இன்னும் முழுதுமாய் விட்டுப்போகாமல் இருக்கிறது இங்கு குளிர். நல்ல வெயிலென்று வெளியில்போய்ப் பின் திடீரென வீசத்துவங்கும் குளிர்காற்றுக்கஞ்சி நினைத்த தூரம் நடக்க முடியாது திரும்பிவருவதும் நிகழ்கின்றன, எனினும் நடத்தலை நிறுத்துவது விருப்பமாயில்லை. வாழ்வின் தத்துவத்தை இதனோடு ஒப்பிட்டுப் பார்த்தாலும் சரியென்றுதான் தோன்றுகிறது. இயக்கமற்று இருக்க உயிர்ப்புள்ள மனிதனாலும் மனதாலும்
முடிவதில்லை எப்போதும்.

விடுதலையின் அருமையை உணர வீட்டிற்குள்ளேயே முடக்கிப்போடும் குளிர்காலம் உதவியாய் இருக்கிறது. சென்ற வருட வசந்தகாலமும் இப்படித்தான் இருந்திருக்கவேண்டும். ஆனால் அப்போது மேற்கொள்ளத் திட்டமிட்டிருந்த இந்தியப் பயணம் குறித்த உற்சாகம் இங்கிருந்த எதையும் ஆற அமரக் கவனிக்கும் பொறுமையை வழங்கியிருக்கவில்லை. எங்கிருக்கிறோமோ அங்கு அப்போது மனத்தாலும் இருக்க முடிபவர்களுக்கு வாழ்வு இன்னும் கொஞ்சம் இனிமையானதாக இருக்கும். ஏறியமர்ந்து
கிளம்பி ஓடும் ரயிலிலும், விட்டுவந்த மனிதர்களைப் பற்றிய சிந்தனைகளில் மூழ்கிக்கிடக்கையில் ரசிக்கப்படாமல் தவறிப்போய்விடுகிறது ஒருகையால் அவிழும் கால்சட்டையைப் பிடித்துக்கொண்டும் மறுகையால் ரயிலில் செல்பவர்களுக்குக் கையசைத்து மகிழும் பாதையோரச்சிறுவனின் பாசாங்கற்ற மனமும் சந்துப்பல் சிரிப்பும். இப்படி எத்தனையோ?

அன்றாட அலுவல்களைத் தவிர வேறெந்தத் திட்டமிடல்களோ அவற்றின்பின்னால் பிடரி தெறிக்க ஓடும் நிர்ப்பந்தங்களோ
இன்றி இருப்பது இயற்கையோடு இயைந்து கிடக்க ஒத்துழைக்கிறது இப்போது. பனியைக் குடித்துக்குடித்துச் சலித்துக்கிடந்த மரங்கள் மெல்லத் துளிர்க்கின்றன. வெய்யில் அடிக்க அடிக்க ஒவ்வொரு இலையும்
வெட்கப்பட்டுக்கொண்டே வெளிவருகிறது.மாதக்கணக்காய்ப் பூமிக்குக் கிழே முச்சடக்கி இருந்த புற்கள் மூழ்க்கிக்கிடந்தாலும் அழுகிப்போகாதிருந்த வேர்களைத் தட்டியெழுப்பி மேலே கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் எட்டிப் பார்க்கின்றன. பல மௌனப் பனி இரவுகளுக்குப்பின் பச்சையை விரித்துக் கலகலவென்றிருக்கும் நிலம் காதலனுடனான அமைதியான தனிமைப்பொழுதில் எதையோ ரசித்து எதற்காகவோ வாய்விட்டுச் சிரிக்கும் கன்னிப்பெண்ணொருவளை நினைவூட்டி நிற்கிறது. நிலத்தைப்
பெண்ணோடு ஒப்பிட்டு ரசிக்க முடிந்த ஒருவன்தான் நிலமகள் என்றும் பூமித்தாய் என்றும் பெயர்சூட்டி மகிழ்ந்திருப்பானோ?

புறப்பட்டுவிட்டார்கள் மனிதர்கள் பச்சையைப் பார்த்தபடி பாட்டும் கேட்டபடி காலையிலும் மாலையிலும் நடக்கவும், ஓடவும். உடற்பயிற்சி உடைகள்தான் நிரம்பியிருக்கின்றன இப்போது இங்கு துணிக்கடைகளில். "March wind brings April shower; April shower brings May flowers" என்ற வரிகளோடு பொது நூலகங்களில் குழந்தைகளுக்கான கதை சொல்லும் நேரங்கள்
துவங்கியிருக்கின்றன. "வால்மார்ட்" போன்ற கடைகளுக்கு வெளியே பாலோடும், தயிரோடும் மட்டுமின்றிச் செடியோடும்,
செடித்தொட்டியோடும் செல்லும் பலரைப் பார்க்க முடிகிறது. மனிதனுக்குத்தான் முறையான வசந்தகால ஆரம்பத்தேதி
தேவையாயிருக்கிறது. அகம் உணர்த்துகிறதா இல்லை புறம் புரியவைக்கிறதா எனத் தெரிந்துகொள்ளமுடியவில்லை இந்த அணில்களுக்கும், பறவைகளுக்கும். எங்கும் ஓடியாடியபடி உள்ளன அவை. எங்கிருந்தனவோ இந்த முயல்கள் இவ்வளவுகாலம்? பட்டுப்பாதம் எடுத்துவைத்துப் பதுங்கிப்பதுங்கி நடந்துகொண்டிருக்கின்றன புல்வெளிகளில். அவற்றிற்குக் குடைபிடித்தபடி நகர்கின்றன மேகங்கள்.

சுற்றிலும் நிகழும் இச்சூழ்நிலை மாற்றங்கள் தரும் இதமான மனநிலையில் ஏதாவது செய்யலாம்தான். தூரத்துத் தோழியைத் தொலைபேசியில் பிடித்து அங்குள்ள பச்சை நிலவரம் பற்றி விசாரித்துக்கொண்டே தமிழனுக்கும் இந்தப் பசுமை நிறத்துக்குமுள்ள தொடர்பு பற்றிப் பேசலாம். தலைவாழை இலைபோட்டுச் சோறிட்டுத் தாம்பூலம் தந்து வாய் சிவக்க வைத்து,
பச்சை மட்டைகளால் பந்தலிட்டுத் தோரணமாய்ப் பசும் மரங்கள் அழகுக்குக் கட்டிவைக்கும் கலாசாரம் பேசலாம். பசுஞ்சாணமிட்டு மெழுகிய வாசலில் கோலமிட்டு மகிழ்ந்த நாட்களை நினைவுகூறலாம். நீண்ட நாட்களாய் எழுத நினைத்துத் தள்ளிப்போட்டுக்கொண்டுவரும் ஒரு கவிதையை எழுதி முடிக்கலாம். விரும்பி வாங்கிவைத்துப் போடாமல் கிடக்கும் ஒரு
உடையைப் போட்டுக்கொண்டு அழகு பார்க்கலாம். ஆனால் எதுவும் செய்யாமல் சும்மாதான் இருக்கிறேன் நான் சுற்றிப் படரும் பசுமையும், இயற்கையின் எழிலும் எனக்குள் எறியும் ஒவ்வொரு கல்லுக்கும் கிளம்பும் அலை வளையங்களை மட்டும் எண்ணிக்கொண்டு, படத்திலிருக்கும் பெண்ணைப்போல!