சந்திப்புகளற்ற வருகை

நேற்று நீ வந்திருந்தாய்.
உன் முன்னே முழுக்க நானிருந்தும்
சுவற்றில், கதவுகளில்,
மேலே கூரையில் ஓடிக்கொண்டிருந்த சிலந்தியில்
நான் துடைக்க மறந்திருந்த பூச்சாடியில்
எதையோ தேடிக்கொண்டிருந்தாய்.

நீ ஒரு எழுத்துக்காரன்
பிரம்மா தேவதைப் பெண்களுக்கு
பொருத்தமான அவயங்கள் படைக்க எடுத்துக்கொள்ளும்
மெனக்கெடல்களைவிடவும் உன் படைப்புகளில்
சொற்களைச் செருக நீ பிரயத்தனப்படுவதாகவும்
அதனால்தான் உன் படைப்புகள் தேவதைகளைவிடவும்
வனப்புடையவையென்றும்
உன் துதிபாடி ஒருவன் எங்கோ ஒரு மேடையில்
எதையோ குடித்தவனாய் உளறிக்கொண்டிருந்தான்
என் எழுத்துக்களை என் மனம்திறந்து
எப்போதேனும் வாசித்திருக்கிறாயா நீ?
அல்லது எனக்கும் எழுதவரும் என்பதை யோசித்தாவது?

நீ பயனங்கள் போயிருந்த எனக்கான நாட்களில்
உலகம் சந்தித்த துக்கங்கள், மகிழ்ச்சிகள்
நானும் அறிந்தேன்தான் ஆனாலுமென்ன
ஆயிரம் மைல்கள் தாண்டிய உன் நண்பனோடே நீ விவாதி
பிறகு
"மனிதர்கள் கற்களாய் மிதிபட்டிருந்த பரப்பொன்றில்
அவன் ஒரு சிற்பியாய் சனித்திருந்தான்
கற்களுக்குள் சிற்பக்கனவுகள் குடிபுகுந்தன
சிற்பியை இழந்த பிறகோ
சிற்பங்களும் கற்களாகின"
கவிதையும் எழுதி எங்கேனும் பிரசுரிக்கப்பார்
அதைப்படித்தழுத கண்ணீரால் தன் விழிகள் சிவந்ததென
இன்னொருவன் வியந்தோதுவான் வீணாக்காதே
அதிலிருந்தும் மை எடுத்துக்கொள் மீண்டும் எழுத

பிள்ளைகளின் நலம் விசாரித்து
உண்டு உறங்கியாயிற்று
உட்காராதே தோய்த்த உடுப்பணிந்து உடனே கிளம்பு
கூட்டம் காத்திருக்கும்
உனக்கான பட்டமொன்றும்

கையசைத்து நீ வெளிக்கிளம்பிய பின்பே
வெளிப்பட முடியும்
ஒவ்வொருமுறை வீட்டிற்குவந்தும்
நீ சந்திக்காது விட்டுச்செல்கிற
என்னிலிருந்து நானும்