துகள்களின் வெளி

கடந்த ஒருவாரமாக வலைப்பதிவுகளில் பின்னவீனத்துவ வகுப்புகளுக்கு விடாமல் போய்வந்தேன் என்பதையும் வசந்தனின் அறிவியல்பூர்வவகுப்பில் அவரால் நாந்தான் முதல்மாணவியாக அறிவிக்கப்ட்டேன் என்பதையும் பெருமையுடன் அனைவருக்கும் தெரிவித்துக்கொண்டு எனக்குப் பின்னவீனத்துவத்தைப் புரியவைக்கும் வகையில்
அழகாகவும் அருமையாகவும் வகுப்புகள் எடுத்த டிசே, அற்புதன், சுசிந்தன், கும்பரோ பூஜே, வகுப்புகளிலேயே மிகப் பின் நவீனமாக ஒலிப்பதிவு மூலம் சொல்லிக்கொடுத்த வசந்தன், எனக்கு வாழ்த்துச்சொல்லிப் பெருமைப்படுத்திய சயந்தன் எல்லோருக்கும் என் நன்றியைக் கீழேகாணும் கவிதை எழுதித் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்:)) இது எல்லாம் ஒரு கவிதையா என்று யாரும் திட்டவந்தால் அந்தப்பழி பாவமெல்லாம் என் ஆசான்களையே சேரும்:))


பறத்தலும் இருத்தலும் இயல்பாயில்லை
வடிவங்களுக்குள் அடைபட்டுக்கிடக்கிறது சுதந்திரம்
வட்டமாய் சதுரமாய் செவ்வகமாய் நாற்கரமாய்
பலமாதிரிகளுக்குள் திணிக்கப்பட்டிருக்கிறதென்றாலும்
வட்டமே பிரதானப்படுத்தப்படுகிறது இங்கு

ஒருசுடுகாட்டுப் பாடகனின் ராகலயிப்புக்களாய்
தனிமையில் கரைகின்றன விளிம்புகளின் விருப்பங்கள்
குற்ற உணர்வு எதுவுமின்றி
தம்மைத் தக்கவைக்கும் எத்தனங்களோடு
வட்டங்களை ஆள்கின்றன மையங்கள்
வருடங்கள் சுருட்டி யுகங்கள் முடிகின்றன
மையங்களின் நிறங்கள் மாறுகின்றன
விளிம்புகள் மட்டும் விளிம்புகளாகவே

ஒரு தவசியின் மௌனத்தோடு தம் விடுதலைவிண்ணப்பங்களை
மையங்களுக்கு நீட்டி அவை நகரும் திசையெங்கும்
இழுபடும் வஸ்துக்களாய் இருந்ததுபோதும் விளிம்புகள்
நூற்றாண்டுகளின் அடிமைத்தகிப்பை வெளியே துப்பட்டும் அவை
வெம்மையின் எரிப்பு மையங்களைக் கருக்கும்வரை
படரும் நெருப்பில் வட்டங்கள் மறைந்து வடிவங்கள் இழந்து பின்
துகள்களால் நிறையும் இப்பூமி

நீரில்மிதந்தும் காற்றில் அலைந்தும்
பிரபஞ்சத்தின் எத்திசையில் நகரவும்
இலகுவாகலாம் துகள்களின் சுதந்திரம்

ஆனால் வாழ்க்கையை வட்டங்களாகவே வாழ்ந்துகொண்டிருந்த
நீங்கள்
துகள்களின் வெளியைச் சூனியம் என்பீர்கள்.