சுடரோடு நான்.....நிறைவுப்பகுதி

4. நீங்கள் விட்டு விடுதலையாக உணர்ந்த தருணம் ஒன்று பற்றிச் சொல்ல இயலுமா?. "கருப்பு கவுன்" செல்வநாயகியை மறந்துவிட்டீர்களா? :).

விட்டு விடுதலையாதல் என்பதை நாம் பார்த்துக்கொண்டிருந்த ஒரு பணியிலிருந்து இன்னொரு பணிக்கு மாறுவதையே சொல்ல முடியாதென நினைக்கிறேன். ஒவ்வொரு கணத்திலும் நீங்கள் அந்தக்கணத்தை மட்டுமே அனுபவித்துக்கொண்டு மற்றவற்றை விட்டு விடுதலையாகி இருத்தலே உண்மையான சிட்டுக்குருவியைப்போலே விட்டு விடுதலையாதல்:))

கருப்பு கவுன் செல்வநாயகியை மறக்கவில்லை. மறக்கவும் முடியாது. ஏனென்றால் அதன் அனுபவம் அதோடு மட்டும் முடிந்துவிட்ட ஒன்றல்ல. சட்டம் முடித்து பார்கவுன்சில் பதிவு முடித்த அன்று அதன் தலைவர் எங்களுக்கெல்லாம் வாழ்த்துச் சொல்லி உரையாற்றினார். அதில் அவர் சொன்னது, "வழக்கறிஞராய் வாழ்வைத் துவங்கும் நீங்கள் வழக்கறிஞராகவே தொடராமல் போகலாம். ஆனால் இதில் நீங்கள் பெறும் அனுபவம் வாழ்க்கை முழுதும் தொடர்ந்துவரும்" என்பது. அது என்னளவில் உண்மை. அறிமுகமான, ஆகாத மனிதர்களை அணுகுவதிலிருந்து, சொந்தக்காரர்கள் ஒரு பிரச்சினை என்றால் உடனே சில யோசனைகள் சொல்லக் கிளம்பிவிடுவது வரை எனக்கு அது உதவியானது. இப்போது முழுக்க வேறு துறையில் பணிபுரிந்தாலும் அதன் பாடங்கள் இதிலும் உதவுகின்றன. இங்கு திடீரென ஏதாவது வழக்குகளைச் சந்திக்க நேரும் நண்பர்களுக்கு முடிந்த உதவிகளை, ஆலோசனைகளை வழங்கும்போதெல்லாம் அங்கு கருப்பு கவுன் செல்வநாயகி இருக்கிறாள்:)) விடுமுறையில் ஊருக்குப் போனாலும் அருகிலிருக்கும் யராவது சொத்து வாங்கினால் பத்திரங்கள் சரியாக இருக்கிறதா எனப் பார்க்கவும், தீர்ப்பான பணம் வரவேயில்லை எதனாலாக இருக்கும்? எனக் கேட்டுக்கொள்ளவும் வருவதும் நேரும்:))

அப்பாடாஆஆஆஆ.........ஒருவழியா நம்ம புராணம் முடிஞ்சது. ஆனா சுடரையும் தொடரா எழுதி நான் சாதனை படைத்த இந்த நிகழ்வை நம் வலை நண்பர்கள் மூன்று பேர் விமர்சனம் செய்தா எப்படியிருக்கும்னு சும்மா ஒரு கற்பனை இங்கு:-

நண்பர் 1: ஏப்பா இந்த சுடர் சுடர்னு ஒன்னு சுத்திச் சுத்தி வருமே அது இப்ப யார்கிட்ட இருக்கு?

நண்பர் 2: அதுவா? ஒவ்வொரு பின்னூட்டத்தையும் மூணு , நாலு பகுதியாப் பிரிச்சுத் தொடர் எழுதிக்கிட்டே இருக்குமே ஒரு பொண்ணு அதும்பட கையில இருக்கு. இப்பத்தான் ஆடி முடிச்சு நின்னுக்கிட்டிருக்கு சுடரோட.

நண்பர்3: யப்பா....அந்தக் கதையக் கேக்காதீங்கப்பு, சுடர வாங்குனாலு வாங்குச்சுப் பின்னத் திருப்பி வாங்கறதுக்குத் தலையால தண்ணி குடிக்க வேண்டியதாப் போச்சு. ஒரு கேள்விக்குப் பதில ஆரம்பிச்சுதுன்னா
முடிக்கறக்குள்ள நாம ரெண்டு மீட்டிங் முடிச்சுரலாம். அப்படியே ஒவ்வொரு கேள்விக்கும் ஆரம்பிக்கையில நாம கிளையண்ட் மீட்டிங் போனா அது இன்னொரு கேள்வியப் பேசும்போது நாம கிளையண்டோட சாபிட்டுட்டே வந்தரலாம்.

நண்பர்1: இதக்கேட்டா எனக்கு ஒன்னு ஞாபகம் வருது. எங்கூர்ல கோயில் விசேசத்துல எல்லாரும் காவடி எடுத்துக்கிட்டுப் போவாங்க. இராத்திரி வினாயகர் கோயில்ல இருந்து முனியப்பச்சி கோயிலுக்குப் போவையில இருட்டுக்கு தீப்பந்தம் புடிச்சுக்கிட்டு முன்னாடி ஒரு ஆள் போய்க்கிட்டு இருப்பாரு. கூட்டத்துல இருந்து சாமிவந்து ஆடும் ஒரு ஆளு கீழே மண்டிபோட்டு உக்காந்துடுவாரு. வெளிச்சம் தெரியட்டும்னு தீப்பந்த ஆளு அவருக்குப் பக்கத்துல வந்து நிப்பாரு. அமைதியா உக்காந்துக்கிட்டு இருந்துட்டுத் தீடீர்னு எந்திரிக்கிற சாமி ஏமாந்தாப்புல நின்னுக்கிட்டிருக்கற அந்தத் தீப்பந்த ஆளுகிட்ட இருந்து அதப் படார்னு புடுங்கீரும். அதும் ஒரு சுடர் மாதிரித்தேன்னு சொல்லலாம். ஆனாக் கொஞ்சம் பெரிசா எரியும். அதைவாங்கீட்டு சுத்திச் சுத்தி ஓடி ஆடும்பாரு சாமீஈஈஈ... எல்லாருக்கும் பயமாப் போயிரும். சாமி கிட்ட வரும்போது தீப்பந்தம் மேல பட்டுரும்னு தள்ளித் தள்ளி நிப்பாங்க. சில தைரியமான ஆளுக கிட்டப்போயி சாமி கையில இருந்து புடுங்கப் பாப்பாங்க. ஆனா முடியாது. அப்படி இறுக்கிப் புடிச்சிக்கும். அப்பறம் ஏண்டா நீ குடுத்தேன்னு தீப்பந்த ஆளத் திட்டுவாங்க.

நண்பர் 2 : ஆமா இத எதுக்கு இப்ப நீ சொல்லிக்கிட்டிருக்கிற?

நண்பர் 1: இல்ல, அந்தச் சாமிகையிலிருந்து தீப்பந்தத்த வாங்கற மாதிரி இந்தச் செல்வநாயகி கையில இருந்து சுடர வாங்கறது பெரும்பாடா இருக்குமாட்டத் தெரியுது. கேள்வி கேட்டா சட்டுப்புட்டுனு ரெண்டு வரியில பதில்சொல்லாம நீட்டி முழக்கி வதைச்சிக்கிட்டு இருக்கு.

நண்பர் 3: இதச் சொல்லக்கூடாது, இதும்பட கையில சுடரக்கொடுத்த அப்பிடிப்போடுவச் சொல்லணும்.

நண்பர் 1: ஆமா அந்த அப்பிடிப்போடு கையில யாரு கொடுத்தா?

நண்பர் 2: அது வேற யாரு அந்த மதி கந்தசாமியோட வேலை.

நண்பர் 3: அந்தக் கந்தசாமி கைக்குப் போனா இப்பிடித்தேம்பா ஆவும். இத அறியாமக் கொடுத்த ஆசாமி யாரோ?

நண்பர் 2: வேற யாரு? நம்ம கவிஞர் பாலபாரதிதான்.

நண்பர் 1: சரியாப் புடிச்சப்பா ஆளக் கையுங் களவுமா. அந்தக் கவிஞரால வந்ததுதான் இத்தனையும். எப்பவுமே இப்படி எதாவது ஏக்குமாக்காப் பண்றதே வேலையாப் போச்சு அவருக்கு. அவரச் சாத்தறதுதான் இதுக்கெல்லாம் ஒரே ஆறுதல், வாங்க போலாம் விடுபட்ட இடத்துக்கு.

ஏற்கனவே வரவனையான் செந்திலிடம் கேசரியாகிப் பொங்கலாகி விட்ட பாலபாரதி இன்று இந்த மூன்று பேரால் சட்டினி ஆகப் போவதை வருத்தத்துடன் ச்சே மகிழ்ச்சியுடன் நினைத்துக்கொண்டு இதுதான் சமயம் என்று சுடரை நான் முத்துலட்சுமிக்குக் கொடுக்கிறேன். அவருக்கான கேள்விகள்:

1. உங்க பள்ளிக்கூட வாழ்க்கை பத்தி சொல்லுங்க. வகுப்புல எப்பவும் பேசிக்கிட்டே இருப்பீங்களா? (அடிக்க வராதீங்க:))

2. காதல் --- திருமணத்திற்கு முன், திருமணத்திற்குப் பின் --- சிறுகுறிப்பு வரைக.

3. டில்லி பத்திக் கொஞ்சம் எடுத்து உடுங்க. முக்கியமா உங்கள அன்போட தன் தோட்டத்துச் செடிகளைப் பாக்க வரும்படி பின்னூட்டத்துல சொல்லியிருந்த அப்துல் கலாம் பற்றி?

4. ஒரு சுதந்திரப் போராட்டத் தியாகி பத்தி உங்களுக்குத் தெரிஞ்ச தகவல்கள் சொல்லுங்க?

5. இப்போ இந்தியாவின் முக்கியமான பிரச்சினை என்ன? அதை எப்படிக் களையலாம்?