கூடுகளான சொற்கள்

கண்களை மூடும் இமைகளின் கவனத்தோடு தேர்ந்தெடுத்தேன்
அதிர்வென்பது சிறிதும் வெளிப்படாது ஒவ்வொரு எழுத்தாய் அணைத்தெடுத்தேன்
பின் குழைத்தெடுத்த அன்புச் சேற்றில் பதியனிட்டதும் நீரூற்றியதும்
நான் யாருக்கும் அறிவித்திராத ரகசியங்களின் பரணில் உண்டு
நீ உன் கொற்றம் புடைசூழ வாசலில் வந்து நின்று
தம்பட்டம் அடித்துக்கொள்கிறாய் என் சிறு புன்னகையை
கண்களின் வழி ஒழுகிய முத்தத்தின் ஈரத்தை
உனக்கு மட்டுமேயென நான் உதிர்த்த ஒரு தனிச்சொல்லை

வெற்றிகொண்டுவிட்டதான உன் ராசகுமாரக் குதிரைக் குழம்படிகள்
வீதிகளெங்கும் பேரிடியாக ஒலித்தபடி இருக்க
என் சொற்களில் பொதிந்திருந்த எழுத்துக்களை
உனக்கானவையல்ல எனப் பிய்த்தெறிந்துவிடுகிறேன் நான்
காற்றில் அவை இனி வெறும் கூடுகளாக அலைந்துகொண்டிருக்கும்
நான் உனக்குச் சொல்ல விரும்பிய காதலின் சாட்சிகளாக